ضوابط و استانداردهای طراحی پلان ساختمان مسکونی

طراحی سرویس‌پله و آسانسور

همان‌طور که قبلاً صحبت کردیم، اولین قدم در لکه‌گذاری و طراحی پلان یک ساختمان این است که درباره محل و جانمایی سرویس‌پله و آسانسور در پلان معماری تصمیم‌گیری کنیم.

قبلاً گفتیم در ساختمان‌هایی که به‌صورت آپارتمان مسکونی ساخته می‌شوند، یعنی طبقه همکف آن‌ به‌صورت پیلوت و با کاربری پارکینگ است، بهترین موقعیت پله و آسانسور در وسط پلان است.

حالا می‌خواهیم بررسی کنیم که چه نکاتی را باید در طراحی پله و آسانسور رعایت کنیم. در ادامه انواع پله‌ها را با هم بررسی خواهیم کرد، اما در این مطلب می‌خواهیم طراحی پله را در دو حالت مورد بررسی قرار دهیم.

• حالت اول: طراحی پله در ساختمان‌هایی که دارای آسانسور هستند.
• حالت دوم: طراحی پله در ساختمان‌هایی که آسانسور ندارند.

شاید فکر کنید چرا باید طراحی پله در ساختمان‌های دارای آسانسور با طراحی پله در ساختمان‌های فاقد آسانسور متفاوت باشد. در ادامه جواب این سوال را خواهید یافت.

از آنجا که پله و آسانسور یکی از مهمترین بخش‌های یک ساختمان مسکونی و درواقع راه اصلی دسترسی به طبقات بالای همکف است، اگر طراحی پله به‌خوبی و با رعایت استانداردهای کافی صورت نگیرد، استفاده از پله در ساختمان همیشه سخت و نفس‌گیر خواهد بود.

فراموش نکنید که همیشه ورودی و راه‌های دسترسی به یک ساختمان و واحد مسکونی، نقش بسیار مهمی در شکل‌گیری ذهنیت ما از آن ساختمان دارد.

نگاهی به ساختمانی که در آن زندگی می‌کنید یا ساختمان‌هایی که در آن رفت‌وآمد می‌کنید بیاندازید. فارغ از طراحی داخلی پلان ساختمان، شکل پله، تعداد پله، ارتفاع پله‌ها، عرض پله‌ها، فضای آزاد جلوی پله‌ها، ابعاد و اندازه‌های کابین آسانسور و… نقش مهمی در راحتی استفاده از ساختمان و ایجاد یک ذهنیت خوب نسبت به آن ساختمان در ذهن شما دارد.

در ساختمان‌هایی که دارای آسانسور هستند، به این دلیل که بیشتر ساکنین ساختمان از آسانسور برای رفت‌وآمد به طبقه مدنظرشان استفاده می‌کنند، حتی اگر پله به خوبی طراحی نشده باشد، ممکن است افراد زیادی متوجه ضعف در طراحی پله نشوند.

البته اگر پله ساختمان به‌خوبی طراحی نشده باشد، همه افراد حداقل یک‌بار متوجه ضعف در طراحی پله می‌شوند و آن هم روزی است که قصد اثاث‌کشی داشته باشند!

اما در ساختمان‌های فاقد آسانسور، چون پله تنها راه دسترسی به طبقات هست و همه افراد ناچار به استفاده از پله هستند، اهمیت طراحی آن و راحتی در استفاده از پله نیز بیشتر خواهد بود.

انواع پله در ساختمان‌های مسکونی

همانطور که احتمالا می‌دانید برای ساختمان‌های مسکونی هیچ محدودیتی برای طراحی شکل پله نداریم و بسته به طرح معماری می‌توانیم از هر نوع پله‌ای و با هر شکلی استفاده کنیم. البته به شرطی که ضوابط مربوط به آتشنشانی و سایر استانداردهای طراحی پله را در طراحی خودمان رعایت کنیم. اما به‌طور معمول چند شکل پله استاندارد هستند که بیشتر از سایر انواع پله‌ها در ساتمان‌های مسکونی مورد استفاده قرار می‌گیرند که عبارتند از:

1. پله یک طرفه یا پله خطی (پله مستقیم)

2. پله دوطرفه (دو رمپ)

3. پله سه طرفه (سه رمپ)

4. پله چهارطرفه (چهار رمپ)

5. پله قوسی یا پله گرد

6. پله چرخشی

طبیعتا استانداردها و نکات زیادی را در طراحی پله باید رعایت کنید که جلوتر به آن می‌پردازیم، اما قبل از ضوابط مربوط به طراحی پله لازم است تا انواع پله را به‌خوبی بشناسیم و درک درستی از آن داشته باشیم.

پله خطی یا پله مستقیم

پله خطی که به آن پله یک‌طرفه نیز گفته می‌شود، همانطور که از اسم آن پیداست، پله‌ای است که از یک نقطه شروع می‌شود و بدون تغیییر مسیر و گردش، به‌صورت خطی و کاملاً مستقیم و توسط یک رمپ پله، به طبقه بعدی میرسد.

مثال خیلی مشخص پله یک‌طرفه، پله‌برقی است! همان‌طور که می‌دانید پله‌برقی از یک نقطه مشخص شروع می‌شود و به شکل کاملاً مستقیم افراد را به طبقه بالا یا پایین می‌رساند. همین شکل پله به‌صورت مستقیم هم در انواع ساختمان‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. نکته مهم در طراحی پله خطی این است که تعداد پله‌های متوالی نباید بیشتر از 12 عدد باشد. چنانچه تعداد پله‌ها بیشتر از 12 عدد بود که قطعاً چنین است، باید حتماً در وسط آن یک پاگرد طراحی کرد. عرض پاگرد باید حداقل برابر با عرض پله باشد. یعنی اگر عرض پله شما 120 سانتی‌متر است، حداقل عرض پاگرد هم باید 120 سانتی‌متر باشد.

پله یک‌طرفه یا همان پله خطی به دلیل فضای زیادی که اشغال می‌کند و عدم راحتی در استفاده از آن، معمولا کمتر در ساختمان‌های مسکونی و به‌عنوان پله اصلی ساختمان مورد استفاده قرار می‌گیرد.

پله دوطرفه (پله دو رمپ)

این نوع پله همانطور که در شکل زیر می‌بینید از دو بازو یا دو رمپ تشکلیل شده است. معمولاً تعداد پله‌ها در هر دو بازوی پله به یک اندازه است تا علاوه بر زیبایی و راحتی استفاده از پله، از نظر سرگیری پله نیز مشکلی وجود نداشته باشد.

پله دوطرفه راحت‌ترین، مناسب‌ترین و استانداردترین شکل پله برای ساختمان‌های مسکونی است.پله دوطرفه دارای یک پاگرد پله است و همانطور که قبلاً اشاره کردیم، حداقل عرض پاگرد پله باید برابر با عرض پله‌ها باشد.

پله سه‌طرفه (پله سه رمپ)

پله سه‌طرفه که به‌آن پله سه بازو هم گفته می‌شود، همانطور که در شکل زیر می‌بینید، از سه بازوی پله تشکیل شده است. تعداد پله‌ها در هر سه بازو می‌تواند متفاوت باشد، اما معمولا در دو شکل مرسوم از این نوع پله استفاده می‌شود.

یکی حالتی است که تعداد پله‌ها تقریبا در هر سه بازوی پله با هم برابر است و حالت دوم حالتی است که تعداد پله‌ها در رمپ اول و سوم بیشتر و برابر با هم و تعداد پله‌ها در رمپ دوم کمتر است. این شکل از پله سه‌طرفه مرسوم‌تر و راحت‌تر است.

پله چهارطرفه (چهاررمپ)

پله چهارطرفه که به‌آن پله چهار رمپ یا چهار بازو هم گفته می‌شود، شکلی از پله است که دارای چهار رمپ پله و سه پاگرد پله است. این شکل از پله معمولاً فضای کمتری نسبت به سایر اشکال پله اشغال می‌کند و به‌همین دلیل مورد استقبال سازندگان ساختمان (مخصوصاً بسازبفروش‌ها) است!

پله چهارطرفه به‌دلیل گردش‌های زیاد، اصلاً پله راحتی نیست و اغلب افراد، مخصوصاً کودکان و سالخوردگان احساس خوبی در استفاده از این نوع پله ندارند! ولی گاهی مجبور می‌شویم در طراحی از این نوع پله استفاده کنیم.

توصیه جدی من این است که اگر ساختمان شما دارای آسانسور نیست، به‌هیچ‌عنوان از پله چهارطرفه، به‌عنوان پله اصلی ساختمان استفاده نکنید.

پله قوسی، پله گرد و پله چرخشی

پله قوسی و پله گرد، به‌دلیل فضای نسبتاً زیادی که اشغال می‌کنند، در ساختمان‌های مسکونی به‌شکل آپارتمان کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد. این پله‌ها معمولاً در ساختمان‌های تجاری و یا ساختمان‌های مسکونی به شکل دوبلکس به‌عنوان پله داخلی مورد استفاده قرار می‌‌گیرد تا زیبایی و شکوه بیشتری به فضا بدهد.

پله چرخشی هم به‌دلیل کوچکی و فضای کمی که اشغال می‌کند، فقط در فضاهایی که محدودیت فضا داریم و استفاده‌کنندگان از آن بسیار محدود هستند مورد استفاده قرار می‌گیرد. پله چرخشی بیشتر در مغازه‌ها و برای دسترسی به نیم‌طبقه بالای فروشگاه و یا پله دسترسی به پشت‌بام یا خرپشته مورد استفاده قرار می‌گیرد.

کدام مدل پله برای ساختمان مناسب‌تر است؟

همان‌طور که گفتیم پله قوسی و پله گرد کمتر به‌عنوان پله اصلی ساختمان مورد استفاده قرار می‌گیرد. از بین سایر پله‌ها، قطعاً پله دوطرفه بهترین و راحت‌ترین نوع پله است. بعد از آن پله سه‌طرفه، مخصوصاً اگر تعداد پله‌های رمپ دوم کم باشد، پله مناسبی است و در نهایت پله چهارطرفه که راحتی استفاده از آن، کمترین میزان بین تمام انواع پله‌ها است. بنابراین اولویت شما در طراحی پله باید به ترتیب زیر باشد:

1. پله دوطرفه
2. پله سه‌طرفه
3. پله چهارطرفه
4. پله قوسی یا پله گرد

استانداردهای طراحی پله

ابعاد، اعداد و استانداردهایی که در ادامه ذکر می‌کنیم، برای طراحی انواع پله‌ها باید رعایت شود.

عرض پله چقدر باید باشد؟

عرض پله قسمتی از پله است که برای عبور و مرور از آن استفاده می‌کنیم. حداقل مقدار عرض پله می‌تواند 110 سانتی‌متر باشد و به‌هیچ‌عنوان نباید عرض پله را کمتر از 110 سانتی‌متر درنظر گرفت. البته این مقدار حداقل عرض است و برای راحتی در استفاده از پله توصیه جدی من این است که عرض پله‌ها را، مخصوصاً در ساختمان‌های فاقد آسانسور، حداقل 120 سانتی‌متر در نظر بگیرید.

عرض پاگرد پله

همان‌طور که قبلاً اشاره کردیم عرض پاگرد پله نباید از عرض پله کمتر باشد. یعنی اگر عرض پله شما 120 سانتی‌متر است، حداقل عرض پاگرد هم باید برابر با 120 سانتی‌متر باشد.

نکته مهمی که توصیه می‌کنم حتما رعایت کنید این است که اگر ساختمانی را طراحی می‌کنید که فاقد آسانسور است و پله تنها راه دسترسی به طبقات ساختمان است، عرض پاگرد اصلی که در تراز طبقه و جلوی درب ورودی واحد است را کمی بیشتر درنظر بگیرید.

این پاگرد چون محل تجمع افراد و میهمانان در زمان ورود و خروج است و همچنین به این دلیل که احتمالا کفشکن هم در آن قرار می‌گیرد دارای اهمیت بیشتری است. به‌همین دلیل توصیه جدی می‌کنم حتما در چنین ساختمان‌هایی عرض پاگرد اصلی را حداقل 140 یا 150 سانتی‌متر درنظر بگیرید.

کف‌پله

منظور از کف‌پله، آن قسمتی از پله است که پا را روی آن قرار می‌دهیم. عرض استاندارد کف پله برابر با 30 سانتی‌متر است. البته در مواردی که با کمبود فضا مواجه باشید می‌توانید اندازه کف‌پله را 28 سانتی‌متر هم درنظر بگیرید. ولی توصیه می‌کنم تا حد ممکن این کار را انجام ندهید و همیشه در طراحی پله، اندازه 30 سانتی‌متر را برای کف‌پله رعایت کنید.

ارتفاع پله

منظور از ارتفاع پله، فاصله عمودی دو کف‌پله از یکدیگر است که به آن در اصطلاح عامیانه جَست پله هم می‌گویند. ارتفاع پله نقش بسیار مهمی در خلق تجربه بهتر برای استفاده‌کنندگان از پله دارد. البته دقت داشته باشید که الزاماً ارتفاع کمتر پله باعث راحتی پله نمی‌شود و اگر ارتفاع پله از یک حدی کمتر باشد، خودش باعث دردسر و ایجاد مشکل می‌شود.

حداکثر ارتفاع پله می‌تواند 18 سانتی‌متر باشد. به‌هیچ‌عنوان، تأکید می‌کنم به‌هیچ‌عنوان ارتفاع پله‌ها را بیشتر از 18 سانتی‌متر درنظر نگیرید و اگر نیاز است تعداد پله‌های بیشتری طراحی کنید تا ارتفاع پله شما استاندارد باقی بماند.

حداقل ارتفاع پله نیز 16 سانتی‌متر است و ارتفاع کمتر از آن نیز توصیه نمی‌شود. اما بهترین و راحت‌ترین ارتفاع پله، مخصوصا برای ساختمان‌های فاقد آسانسور برابر با 17 سانتی‌متر است. رعایت این نکات باعث می‌شود پله نرم و راحتی داشته باشید.

چشم‌پله

به فضای خالی بین بازوهای پله، چشم‌پله گفته می‌شود. بهتر است همیشه پله را طوری طراحی کنید که دارای چشم پله باشد. وجود چشم‌پله مخصوصاً در ساختمان‌هایی که آسانسور ندارند، باعث می‌شود تا حس و حال پله بهتر و دل‌بازتر شود. البته در این مورد باید استانداردهای مربوط به آتش‌نشانی را هم حتما رعایت کنید و تهمیدات لازم را برای چشم‌پله بیاندیشید.

طراحی آسانسور

برای طراحی آسانسور در کنار پله باید ضوابطی را رعایت کنیم که مهم‌ترین آن‌ها ضوابط آتشنشانی مربوط به طراحی پله و آسانسور است. در گذشته ضوابط آتش‌نشانی در طراحی پله و آسانسور رعایت نمی‌شد و همین مسأله باعث بروز اتفاقات ناگوار زیادی در زمان بروز حریق یا زلزله می‌شد.

شاید دیده باشید ساختمان‌هایی را که آسانسور در وسط پله (به جای چشم‌پله) قرار گرفته باشد، یا ساختمان‌هایی که ورودی آسانسور در پاگرد پله قرار دارد. در هر دو حالت طراحی پله و آسانسور از نظر ضوابط و مقررات آتشنشانی اشتباه و غیرقابل قبول است.

در طراحی پله و آسانسور باید دقت داشته باشید که پله باید کاملاً مستقل و مجزا از آسانسور باشد. آسانسور هم حتما باید دارای یک لابی اختصاصی برای خودش باشد و درب بین پله و لابی آسانسور باید حتما درب ضدحریق باشد.

لابی آسانسور

حتما باید ابعاد و مساحت لابی آسانسور را به‌گونه‌ای درنظر بگیرید که فضای آزاد کافی قبل از ورود به واحد مسکونی وجود داشته باشد. از نظر ضوابط عرض لابی باید هم‌عرض آسانسور و طول آن حداقل 140 سانتی‌متر باشد.

توصیه می‌کنیم در ساختمان‌های یک واحدی مساحت مساحت لابی آسانسور را 4 مترمربع و در ساختمان‌های دو واحدی مساحت لابی آسانسور را 5 مترمربع درنظر بگیرید.

طراحی آشپزخانه

در آموزش مربوط به لکه‌گذاری پلان معماری درباره محل قرارگیری آشپزخانه در پلان صحبت کردیم. همچنین در آموزش سیرکولاسیون در معماری درباره سیرکولاسیون و ارتباط آشپزخانه با فضاهای اطرافش مثل نشیمن‌خصوصی، ناهارخوری و پذیرایی صحبت کردیم. در اینجا می‌خواهیم به نکات اجرایی بپردازیم که باید در طراحی انواع آشپزخانه رعایت کنید.

انواع آشپزخانه

به‌طورکلی در ساختمان‌های مسکونی سه نوع آشپزخانه داریم که عبارتند از:

1. آشپزخانه خطی یا دیواری
2. آشپزخانه دوطرفه
3. آشپزخانه U شکل

آشپزخانه دیواری یا آشپزخانه خطی

در آشپزخانه خطی تمام عناصر اصلی آشپزخانه در یک جداره و در کنار هم قرار می‌گیرند و عملا مفهومی به‌نام مثلث‌کار در آشپزخانه خطی شکل نمی‌گیرد. آشپزخانه دیواری دارای سطح میز کار کمی است و برای همین معمولاً در ساختمان‌های مسکونی خیلی کوچک یا سوئیت‌های مسکونی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

آشپزخانه دوطرفه

در آشپزخانه دوطرفه عناصر اصلی در دو دیواره روبروی هم قرار می‌گیرد. در این نوع آشپزخانه سطح میزکار به‌شکل قابل‌توجهی افزایش پیدا می‌کند.

آشپزخانه سه‌طرفه

آشپزخانه سه‌طرفه هم آشپزخانه‌ای است که در سه ضلع کابینت‌ها قرار می‌گیرد. آشپزخانه سه‌طرفه فضای کابینت بیشتری نسبت به دو حالت قبلی در اختیار ما می‌گذارد.

مثلث‌کار در آشپزخانه

همان‌طور که می‌دانید هر آشپزخانه‌ای سه عنصر اصلی دارد که شامل یخچال، سینک‌ظرفشویی و اجاق‌گاز است. این سه عنصر اصلی در هر آشپزخانه‌ای باید باشد.

اگر اجاق‌گاز، سینک‌ظرفشویی و یخچال را با خطوط فرضی به‌هم وصل کنیم، یک مثلث خواهیم داشت که به آن مثلث‌کار می‌گوییم. در طراحی آشپزخانه بهتر است چیدمان تجهیزات را به‌گونه‌ای در نظر بگیرید که محیط مثلث‌کار بین 5 تا 6 متر باشد.

نکات مهم در طراحی آشپزخانه

1. صرف‌نظر از شکلی که برای طراحی آشپزخانه ود درنظر می‌گیرید، همیشه سعی کنید آشپزخانه را طوری طراحی کنید که بیشترین مقدار کابینت زمینی و هوایی و بیشترین سطح میزکار را داشته باشد.
2. همان‌طور که می‌دانید ابعاد یخچال‌های امروزی معمولاً بزرگ‌تر از ابعاد یخچال‌هایی است که در گذشته استفاده می‌شد. به‌همین‌دلیل در طراحی و چیدمان تجهیزات آشپزخانه، حتما یخچال را از نوع سایدبای‌ساید درنظر بگیرید تا افراد درصورت استفاده از پخچال‌های بزرگ‌تر، برای چیدمان تجهیزات در آشپزخانه دچار مشکل نشوند.
3. درباره مساحت آشپزخانه استاندارد مشخصی وجود ندارد ولی برای اینکه یک ایده کلی داشته باشید، توصیه من این است که مساحت آشپزخانه را حدود یک‌دهم مساحت مفید واحد مسکونی در نظر بگیرید. به‌عنوان‌مثال اگر مساحت واحد مسکونی شما 120‌مترمربع است، آشپزخانه شما حدود 12 مترمربع باید مساحت داشته باشد.

طراحی سرویس‌بهداشتی

در جلسه مربوط به سیرکولاسیون در معماری گفتیم که بهتر است سرویس‌بهداشتی اصلی ساختمان را در فضای تقسیم یا کوریدور ورودی واحد مسکونی طراحی کنیم.

نکته مهم در طراحی سرویس‌بهداشتی، ابعاد آن است. همیشه سرویس‌بهداشتی ساختمان را طوری طراحی کنید که عرض آن 120 سانتی‌متر و طول آن حداقل 180 تا 200 سانتی‌متر باشد.

این ابعاد کاملاً استاندارد است و می‌توانید از این اندازه‌ها برای طراحی سرویس‌بهداشتی در انواع ساختمان‌های مسکونی استفاده کنید و چیدمان خوبی هم داشته باشید.

طراحی حمام مستر و حمام اصلی

همان‌طور که می‌دانید حمام جزو خصوصی‌ترین بخش‌های پلان ساختمان مسکونی است. در آموزش مربوط به سیرکولاسیون در معماری هم دیدیم که بهتر است حمام‌ها در بخش خصوصی منزل و در مجاورت اتاق‌خواب‌ها طراحی شود. اما اینجا می‌خواهیم طراحی حمام را از نظر ابعاد و طول و عرض آن مورد بررسی قرار دهیم.

حمام‌ها معمولاً به دو نوع حمام بدون وان و حمام دارای وان طراحی می‌شود. اگر حمامی طراحی می‌کنید که فاقد وان هست، حداقل عرض 140 سانتی‌متر را برای آن درنظر بگیرید.

هر چند امروزه وان‌ها با شکل‌ها و ابعاد مختلفی طراحی و ساخته می‌شوند و حتی وان‌هایی با عرض 160 سانتی‌متر یا وان‌هایی به شکل ربع دایره و با شعاع 140 سانتی‌متر هم وجود دارد، اما بهترین و استانداردترین وان دارای عرض 180 سانتی‌متر است.

بنابراین توصیه جدی من این است که چنانچه برای حمام اصلی یا حمام مَستر می‌خواهید وان در نظر بگیرید، عرض حمام را حتما 180 سانتی‌متر درنظر بگیرید تا بتوانید از وان‌های استاندارد و کارآمدتری استفاده کنید.

طراحی اتاق‌خواب‌ها

اتاق‌خواب‌ها یکی از بخش‌های اصلی و مهم در طراحی ساختمان‌های مسکونی است. در اینجا می‌خواهم چند نکته بسیار مهم در طراحی اتاق‌خواب را به شما بگویم که توصیه می‌کنم آنها را جدی بگیرید و در طراحی پلان رعایت کنید.

نور و تهویه طبیعی در اتاق‌خواب‌ها

اتاق‌خواب یکی از فضاهای اصلی ساختمان مسکونی است و به‌همین دلیل باید حتما دارای نور و تهویه طبیعی و مستقیم باشد. شما به‌هیچ‌عنوان نباید اتاق‌خوابی را طراحی نکنید که فاقد نور و تهویه طبیعی باشد. اتاق‌خواب بدون پنجره و نور طبیعی در بهترین حالت فقط یک انباری بزرگ است و نمی‌توان نام آن را اتاق‌خواب گذاشت!

ابعاد و مساحت اتاق‌خواب‌ها

صرف‌نظر از اینکه واحد مسکونی شما چند اتاق‌خوابه است، باید اتاق‌خواب‌ها را طوری طراحی کنید که مساحت آن‌ها حداقل 12 مترمربع باشد. بهترین ابعاد طول و عرض اتاق هم برای رسیدن به این مساحت، همان ابعاد استاندارد عرض 3متر و طول 4متر است.

دقت داشته باشید که ابعاد و مساحت ذکر شده برای اتاق‌خواب‌ها، مساحت مفید آن‌هاست و کمدها جزو مساحت اتاق‌خواب حساب نمی‌شود.

طراحی اتاق‌خواب والدین یا اتاق‌خواب مَستر

در ساختمان‌های دو خوابه و سه‌خوابه یا بیشتر، حتماً باید یکی از اتاق‌خواب‌ها را به‌عنوان اتاق‌خواب والدین یا اتاق مَستر درنظر گرفت. اتاق‌خواب مَستر باید از سایر اتاق‌خوب‌ها بزرگ‌تر باشد. به این دلیل که اولاً اتاق مشترک پدر و مادر است و ثانیاً تجهیزات بیشتر و بزرگ‌تری در آن قرار می‌گیرد.

توصیه جدی من این است که اگر مساحت اتاق‌خواب‌های دیگر را حدود 12 مترمربع درنظر می‌گیریم، مساحت اتاق‌خواب مَستر را حداقل 15 مترمربع درنظر بگیرید تا افراد در چیدمان و استفاده از اتاق‌خواب والدین دچار مشکل نشوند.

طراحی کمد در اتاق‌خواب‌ها

همانطور که همه اتاق‌خواب‌ها باید حتما دارای نور و تهویه طبیعی باشند، همه اتاق‌خواب‌ها هم باید دارای کمد با عمق استاندارد 60 سانتی‌متر باشد. همیشه هم دقت داشته باشید اتاق‌خواب‌ها را طوری طراحی کنید که حداکثر میزان کمد را داشته باشد.

حتما به عمق کمد لباس توجه داشته باشید و به‌هیچ‌عنوان عمق کمدها را کمتر از 60 سانتی‌متر درنظر نگیرید. توصیه جدی من این است که در آپارتمان‌های مسکونی درصورت‌ممکن یکی از کمدها را به‌عنوان کمد رختخواب در نظر بگیرید و عمق آن را بین 80 تا 100 سانتی‌متر طراحی کنید.

نکته مهم در طراحی فضاهای داخلی پلان

ما در این آموزش درباره ضوابط و استانداردهای طراحی فضاهای داخلی پلان صحبت کردیم. همچنین درباره مساحت‌ها و ابعاد و اندازه آن‌ها نکاتی را به شما گفتم. اما درباره نسبت طول و عرض فضاها و شکل کلی تمام فضاهای داخلی پلان ساختمان، یک توصیه مهم هم به شما دارم.

توجه داشته باشید که تمام فضاهای داخلی ساختمان از آشپزخانه و پذیرایی گرفته تا سرویس‌بهداشتی و حمام و اتاق‌خواب‌ها از نظر شکل، به مستطیل نزدیک‌تر باشد.

بدترین شکل برای طراحی فضاهای داخلی پلان ساختمان این است که شکل کلی آن‌ها به‌جای مستطیل به مربع نزدیک باشد. در این‌حالت علاوه‌براینکه فضاها از نظر بصری فاقد زیبایی خواهند بود، فضای پرت هم زیاد می‌شود و در چیدمان مبلمان هم دچار مشکل خواهید شد.

بنابراین همیشه به این نکته توجه داشته باشید که فضاهای مستطیل‌شکل علاوه بر زیبایی بصری، از لحاظ طراحی و دکوراسیون داخلی و مبلمان‌کردن بسیار بهتر از فضاهای مربع‌شکل است.

در این آموزش درباره ضوابط و استانداردهای طراحی پلان صحبت کردیم و درباره موارد زیر صحبت کردیم.

• ضوابط و استانداردهای طراحی سرویس‌پله و آسانسور
• مفهوم مثلث‌کار و نکات اجرایی طراحی انواع آشپزخانه
• استانداردهای طراحی سرویس‌های بهداشتی
• ابعاد و استانداردهای طراحی انواع حمام
• ابعاد و استانداردهای طراحی اتاق‌خواب‌ها
• نکات اجرایی طراحی اتاق‌خواب مَستر (اتاق‌خواب والدین)
• بهترین نسبت ابعاد فضاهای داخلی پلان

نکات و استانداردهایی که درباره طراحی پلان در این آموزش مورد بررسی قرار دادیم، بسیار مهم و کلیدی هستند. حتما سعی کنید فیلم این جلسه را یک‌بار دیگر و بادقت تماشا کنید و سعی کنید تمام نکات گفته شده را در طراحی ساختمان‌های مسکونی رعایت کنید.
لطفا نظرات و سوالات خودتان درباره ضوابط و استانداردهای فضاهای داخلی پلان ساختمان‌های مسکونی را در بخش نظرات پایین صفحه بنویسید. به تمام سوالات شما درباره طراحی پلان معماری در سریع‌ترین زمان پاسخ می‌دهیم.